Vinnureglur raforkumælis

Þegar raforkumælirinn er tengdur við rásina sem verið er að prófa, rennur riðstraumur í gegnum straumspóluna og spennuspóluna og riðstraumarnir tveir mynda víxl segulflæði í járnkjarna sínum. Segulflæðið til skiptis fer í gegnum álskífuna og veldur hvirfilstraumum í álskífunni. Hringstraumurinn er virkaður af kraftinum í segulsviðinu þannig að álplatan fær tog (virkt torque) og snýst. Því meira afl sem álagið eyðir, því meiri straumur sem fer í gegnum straumspóluna, því meiri hringstraumur sem myndast í álplötunni og því meira tog sem fær álplötuna til að snúast. Það er að segja að stærð togsins er í réttu hlutfalli við kraftinn sem álagið notar. Því meira afl, því meira tog og því hraðar snýst áldiskurinn. Þegar áldiskurinn snýst, er hann virkaður af hemlunarvægi sem myndast af varanlegu seglinum og hemlunarvægið er öfugt við virka togið. Stærð hemlunarvægis er í réttu hlutfalli við snúningshraða áldisksins. Því hraðar sem áldiskurinn snýst, því meira verður hemlunarvægið. Þegar virka togið og hemlunarvægið ná tímabundið jafnvægi mun áldiskurinn snúast á jöfnum hraða. Raforkan sem hleðslan eyðir er í réttu hlutfalli við snúningsfjölda áldisksins. Þegar álplatan snýst rekur hún teljarann ​​til að gefa til kynna orkunotkunina. Þetta er einfalt ferli hvernig orkumælirinn virkar.